Rozdział metodologiczny w pracy magisterskiej

Każda praca badawcza powinna zawierać rozdział metodologiczny. Dowodzi on wiedzy studenta piszącego pracę, a także umożliwia dokładne określenie tego czym chcemy się zająć, jakie zjawisko przebadać, w jakim celu, z wykorzystaniem jakich narzędzi, jakie hipotezy chcemy zweryfikować. Nie jest ważne czy wspominałeś o tym wcześniej, np. we wstępie. W rozdziale metodologicznym możesz to powtórzyć i dodatkowo rozbudować. Rozdział metodologiczny pisze się z punktu widzenia osoby, która już przeprowadziła badanie.


Gdzie umieścić rozdział metodologiczny

Pracę magisterską można podzielić na dwie części: część teoretyczną i część empiryczną. Niekoniecznie musi się to odbywać w sensie fizycznym, czyli w ten sposób, że napiszemy „Część I", „Część II". Wystarczy, że na przykład podzielimy pracę magisterską w ten sposób: w rozdziale I - teoria, w rozdziale II - podstawy metodologiczne, rozdział III - analiza materiału.

W pierwszej części przedstawia się teorię dotyczącą danego zjawiska, które chcemy przebadać, czyli to co napisano do tej pory na ten temat. Można również, np. odnieść się do paradygmatu, przytoczyć jakieś akty prawne (chyba, że to właśnie one stanowią przedmiot badania) itp.

Natomiast część drugą, empiryczną (badawczą) zaczynamy od rozdziału metodologicznego. Następnie, w kolejnych rozdziałach opisujemy zgromadzony materiał. Co ciekawe zgromadzony materiał można podzielić na kilka sposobów, np. pod względem problemowym, według hipotez, albo według metod, zależy to w znacznej mierze od promotora i jego wymagań.


W rozdziale metodologicznym powinny zostać określone:

1. przedmiot i cel badań,
2. problem (problemy) badawczy,
3. hipotezy, zmienne, wskaźniki,
4. metody badawcze, techniki i narzędzia badawcze,
5. organizacja, obszar badań.

1. Przedmiot i cel badań

Przedmiot badania to inaczej to, co chcemy badać. Przedmiotem badania może być, np. grupa studentów działających w kole naukowym, czy też środowisko górników, itp. Natomiast celem badawczym jest to, co mamy zamiar osiągnąć przez realizację naszych badań.

Można to ująć na przykład tak: „Przedmiotem badania jest mówiąc najogólniej środowisko pracowników administracji średniego szczebla w spółce KGHM. Celem natomiast poznanianie tego środowiska, w celu zdiagnozowania źródeł oporu wobec zmian wprowadzonych w organizacji. Badanie ma odpowiedzieć na następujące pytania:...".

2. Problem (problemy) badawczy

Problem badawczym może być praktycznie wszystko. Jest on na ogół (ale nie zawsze) sformułowany jako pytanie, odnoszące się do sedna naszej pracy magisterskiej, np. „jakie są przyczyny...?", „dlaczego miało miejsce...?", „czy zjawisko... jest powiązane z...?". Obok problemu głównego mogą zostać określone problemy szczegółowe, które stanowią jego rozwinięcie.

Dobrze jest jeśli nasz problem badawczy pokrywa się z problemem społecznym. Przez problem społeczny należy rozumieć zjawisko uznawane za niepożądane, które spotyka się z krytyczną oceną znacznej liczby ludzi, a ponadto wydaje im się ono możliwe do przezwyciężenia przez zbiorowe działanie (por. Sztumski 2005: 43).


3. Hipotezy, zmienne, wskaźniki

Hipoteza badawcza jest to propozycja odpowiedzi na zadane pytanie, wynikające z problemu badawczego, jest propozycją twierdzenia naukowego. Musi być sprawdzalna. Wyraża się ją w postaci związku pomiędzy zmienną zależną, a zmienną niezależną. 

Najprostszym sposobem sformułowania hipotez jest wyprowadzenie ich z przyjętej teorii. Badanie będzie wtedy prowadziło do jej potwierdzenia, bądź falsyfikacji. Najczęściej występuje jedna hipoteza główna i wynikające z niej hipotezy szczegółowe. Jest to związane z problemem badawczym.

Hipoteza może mieć postać, np.
Jeśli zajdzie a, to zajdzie b.

W powyższym przykładzie "a" będzie zmienną niezależną, a "b" zmienną zależną (zależy od wystąpienia "a", to właśnie ją chcemy wyjaśnić).

Zmienne mogą przyjmować różne wartości, np. dla zmiennej płeć będzie to: kobieta i mężczyzna, dla zmiennej poglądy polityczne: prawicowe, lewicowe, centrowe. To właśnie te wartości tworzą wskaźniki.


4. Metody badawcze, techniki i narzędzia badawcze

Należy określić jakich metod, technik i narzędzi badawczych zamierzamy użyć. Metoda to odpowiedz na pytanie jak rozwiązać dany problem, natomiast technika to sposób zbierania danych. Narzędziami badawczymi mogą być np. kwestionariusz ankiety, dyktafon, kamera itp. Poniżej znajduje się fragment takiego podrozdziału:

„W następnej kolejności odbyła się obserwacja uczestnicząca jawna w firmie XXX. Obserwacja uczestnicząca jawna, jest to metoda zbierania danych, w której badacz staje się członkiem grupy, którą chce badać i nie ukrywa, w jakim celu przybył do grupy (por. Frankfort-Nachmias 2001: 300-303). Obserwację przeprowadzono w celu zdiagnozowania podstawowych problemów firmy, atmosfery społecznej i nastrojów w dobie zmian, jakie rozgrywają się w firmie, a jakie mogą mieć wpływ na sytuację oporu. Obserwacja trwała 5 dni i umożliwiła poznanie środowiska XXX, zarówno od strony administracyjnej, jak również pracowniczej.

Całość badania zamknął wywiad fokusowy, czyli spotkanie kilku osób w celu przeprowadzenia moderowanej dyskusji na pewien temat. Stwarza on możliwość przeprowadzenia badań w bezpośrednim kontakcie z osobami, które chcemy zrozumieć (por. Babbie 2007: 330-331). Wywiad został przeprowadzony z (...)".


5. Organizacja, obszar badań

W dobrym tonie jest napisać parę słów na temat obszaru badań, tego gdzie, kiedy i w jaki sposób zostały przeprowadzone. Należy zawrzeć informację jakiej grupy dotyczyły badania, jej składu i liczebności, w jakich warunkach badanie było prowadzone.

Każdy z wymienionych wyżej podpunktów może stanowić oddzielny podrozdział naszego rozdziału metodologicznego. Pomimo wymogu proporcjonalności rozdziałów i podrozdziałów, rozdział metodologiczny można z tego wykluczyć. Trudno jest pisać o czymś co jest celem badawczym przez np. cztery strony. W tym wypadku wystarczy nawet i pół.

Nietradycyjne CV

Współcześnie coraz więcej osób poszukuje pracy. Wiadomo, że olbrzymi wpływ na stale rosnące bezrobocie miał niewątpliwie niedawny kryzys, ale również... my sami. 

Chcąc podnieść swój standard życia bądź też... chcąc dostosować się do ogólnie panujących warunków i ciągłego wzrostu cen, decydujemy się coraz częściej na zmianę dotychczasowego życia, czyli - zmieniamy pracę. Dlatego też coraz częściej tworzymy CV -Curiculum vitae, czyli taki współczesny życiorys.  W dzisiejszych, niełatwych czasach, musimy pamiętać, że osób, które znalazły się w podobnej co my sytuacji, jest wiele, dlatego warto postarać się i w jakiś sposób wyróżnić swoją aplikację.

Tradycyjnie przygotowywane CV z pewnością zniknie w tłumie innych podobnych dokumentów. Przekreślając tym samym nasze szanse na zdobycie wymarzonej przez nas pracy. CV powinno zawierać dane na nasz temat, ale czasem można pozwolić sobie na napisanie ich w innej formie lub też w innej kolejności. W ten sposób bardzo szybko przykujemy wzrok pracodawcy, który spodziewając się w konkretnym miejscu danych wiadomości, nie znajduje ich tam.

Informacje, które zawarte są w CV powinny odzwierciedlać nasze umiejętności. Ale nie zawsze trzeba pisać, że byliśmy np. sprzątaczami. Przecież o wiele lepiej brzmi - konserwatorpowierzchni płaskich. Dla nas takie wyrażenie może wydać się zmieszane. Ale z pewnością o wiele lepiej będzie wyglądało w naszych dokumentach. Artykuły na temat pisania CV podpowiadają, że także wydrukowanie ich na innym papierze czy też w formie zdjęcia z pewnością przyciągnie do niego wzrok pracodawcy.

Oczywiście, nie warto z owym upiększanie przesadzać, bo nie o to przecież chodzi, aby pracodawca, który czyta nasze CV pomyślała sobie, że nie podchodzimy odpowiedzialnie do poszukiwań pracy, a co za tym idzie - możemy w równy sposób potraktowac swoje obowiązki służbowe.

Wózki widłowe - kursy za unijne pieniądze

Dokształcanie zawodowe stało się wymogiem rynku, a nie tylko indywidualną potrzebą rozwijania własnych umiejętności. Firmy bardziej cenią pracowników posiadających więcej zdolności i uprawnień. Pracownik magazynowy powinien poza uprawnieniami na wózki widłowe być kreatywnym i pracować w grupie. 

Szkolenia, kursy zawodowe na wózki widłowe, dotacje na własną działalność. Jeśli zastanawiasz się nad zmianą pracy, unijne fundusze są na wyciągnięcie ręki. Kto może się ubiegać o dotacje i jak z nich skorzystać? 

By jednak kursy odniosły oczekiwany skutek i stały się istotnym punktem w życiorysie zawodowym, muszą, przynajmniej częściowo, być zgodne z wykonywaną pracą lub zdobytym wykształceniem.

Dla niepracujących

Szkolenia na wózki widłowe dla osób niepracujących można znaleźć na internetowych stronach urzędów marszałkowskich i wojewódzkich urzędów pracy. Nie trzeba mieć statusu osoby bezrobotnej, żeby z nich skorzystać. Można uzupełnić swoje kwalifikacje, szukając nowego zajęcia. Dostępne są m.in. kursy na wózki widłowe.

Jak skorzystać z takich szkoleń? Trzeba złożyć oświadczenie o tym, że nie ma się pracy (pod groźbą odpowiedzialności karnej), być w wieku od 15 do 64 lat. Nie można być studentem dziennym, rolnikiem, a także osobą prowadzącą własną działalność gospodarczą. Za udział w takim szkoleniu otrzymujesz dodatek - 4 zł za godzinę udziału w zajęciach. Możesz też liczyć na zwrot kosztów opieki nad dzieckiem.

Dobrze wiedzieć

Firma szkoleniowa która organizuje kurs na wózki widłowe ma obowiązek odprowadzić za kursanta składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Kiedy pracodawca wysyła na kurs

Twój szef pokryje tylko 20 proc. wartości całego szkolenia na wózki widłowe. Resztę funduje firma szkoleniowa, która na ten cel dostała granty z Unii Europejskiej.

W ciągu ostatnich dwóch lat prawie 85 proc. małych i średnich firm zainwestowało w szkolenia pracowników. Prawie co piąta firma szuka wsparcia w dofinansowaniach unijnych. W tym roku, według prognoz, po dotacje sięgnie co czwarty pracodawca w Polsce. Kursy na wózki widłowe cieszą się największym zainteresowaniem w sród mężczyzn od 18 do 48 lat.

Z unijnych kursów można skorzystać nawet wtedy, gdy jest się zatrudnionym na umowę o pracę. Na taki kurs na wózki widłowe powinien wydelegować szef - zajęcia odbywają się w godzinach pracy. Większość kosztów takiego szkolenia pokrywają pieniądze z Europejskiego Funduszu Społecznego, jednak część zapłacić musi pracodawca. Mali przedsiębiorcy i mikroprzedsiębiorcy, którzy chcieliby wysłać swojego pracownika np. na kurs na wózki widłowe, zobowiązani są pokryć 20 proc. wartości takiego szkolenia. W przypadku średnich firm jest to 30 proc.

Na własne życzenie

Zatrudnieni w małych i średnich przedsiębiorstwach mogą zgłaszać się na bezpłatne szkolenia finansowane z Unii w tym na kursy na wózki widłowe. Warunkiem wzięcia udziału w takim kursie jest wiek powyżej 18 lat. Nie musisz mieć umowy o pracę, może to być umowa o dzieło czy zlecenie. To nie pracodawca decyduje o oddelegowaniu cię na szkolenie - zgłaszasz się sam, a kurs na wózki widłowe odbywa się poza miejscem i godzinami pracy. Wystarczy znaleźć takie szkolenie (najlepiej pytać w urzędach marszałkowskich, urzędach pracy oraz sprawdzać na stronie www.inwestycjawkadry.pl), wypełnić formularz - i gotowe. Za udział w szkoleniu na wózek widłowy przysługuje ci zwrot kosztów dojazdu na zajęcia i opieki nad dzieckiem.

Dla mieszkańców małych miejscowości

Osoby pochodzące ze wsi i miasteczek do 5 tys. mieszkańców również mogą liczyć na unijne wsparcie zawodowe. W Programie Leader fundusze na szkolenia komputerowe czy kursy językowe pozyskują władze poszczególnych gmin, a także organizacje pozarządowe. Warunek: kursy muszą przyczynić się do poprawy jakości życia danej społeczności lokalnej. Zajęcia odbywają się na terenie danej gminy, a mogą w nich wziąć udział tylko osoby tam zameldowane.

Ideą Programu Leader jest przekazanie podejmowania decyzji mieszkańcom obszaru, na którym mieszkają. Sami mogą decydować o tym, jakie pomysły i przedsięwzięcia będą wdrażane w ramach otrzymanych funduszy. Powstają Lokalne Grupy Działania skupiające poszczególne gminy. Te ubiegają się o fundusze na projekty, które przyczyniają się do rozwoju danej miejscowości.

Kurs na wózki widłowe standardowo obejmuje:

• Badania psychologiczne
• Ubezpieczenie
• Materiały szkoleniowe
• Symulacje jazdy wózkiem
• Zajęcia teoretyczne
• Ćwiczenia praktyczne
• Egzamin

Niektóre firmy oferują również wstępny kurs stanowiskowy, dzięki czemu po zakończeniu szkolenia na wózki widłowe pracownicy są gotowi do natychmiastowego podjęcia pracy na obsługiwanych stanowiskach oraz spełniają wymogi formalno-prawne BHP, dodatkowe badania psychotechniczne pracowników, które przeprowadza psycholog, posiadający odpowiednie kwalifikacje. Możliwe jest również zlecenie niestandardowych badań i testów oraz dowolnych innych usług. Po zakończeniu kursu na wózek widłowy uczestnik otrzymuje zaświadczenie i identyfikator w języku polskim. Dodatkowo istnieje możliwość otrzymania certyfikatów na wózki jezdniowe języku angielskim, niemieckim i holenderskim, które są akceptowane w krajach Unii Europejskiej.

5 najlepszych pomysłów na biznes w domu

Ten artykuł jest o pomysłach na swój własny domowy biznes. Poniżej prezentuję 5 pomysłów jakie przyszły mi do głowy i, które możesz wykorzystać oraz czerpać korzyści prosto ze swojego domu.

. Sprzedawaj szybko rozchodzące się produkty i bogać się. Kiedy Twój domowy biznes polega na marketingu internetowym możesz sprzedawać wszystko… od torebek “biodegradowalnych” (to ostatnio takie modne ;) do “psiego jedzenia”, kursy internetowe do butów oraz wszystko co tylko ma potencjał. Możesz rozpocząć swój biznes internetowy przystępując po prostu do jakiegokolwiek programu partnerskiego. Polecam, chyba najlepszy, program partnerski w polskim internecie:www.ppartnerski.internetowafortuna.pl

Szybko spostrzeżesz, że podobnie sprzedaje się produkty drogie jaki i tanie. Jedyna różnica polega na tym, że kierujesz ruch na strony programu partnerskiego ze swojego polecenia i pozwalasz zająć się sprzedażom osobom z danej firmy.

2. Być może jesteś zaprzyjaźniony z kompaniami marketingu sieciowego w “starym stylu”. Nie… nie proponuję Ci akwizycji :) proponuję za to wykorzystać do tego internet. Twórz małe profesjonalne strony sprzedażowe, zainteresuj się sprzedażą na Allegro.pl. Internet daje Ci niepowtarzalne szanse i od Ciebie zależy czy je wykorzystasz.

3. Blogowanie stwarza wspaniałą szansę do zarabiania pieniędzy, możesz czerpać z tego korzyści na wiele sposobów. Zarejestruj się w wyżej wymienionym programie i załóż swój blog na www.ekademia.pl, włącz reklamy kontekstowe w treści strony, a pieniądze zaczną płynąć na Twoje konto razem z rozrastaniem się Twojego bloga. Wystartuj ze swoim blogiem również w innych serwisach.

4. Pisz artykuły, wysyłaj je do katalogów i zarabiaj. Ludzie zarabiają na prawdę sensowne pieniądze pisząc artykuły i wstawiając do nich swoje linki partnerskie. Nieistotne na jaki temat będziesz pisał, katalogi publikują artykuły na różne tematy. Przykładowy serwis to właśnie www.artelis.pl

5. Kolejna możliwość to stworzenie własnej strony internetowej i sprzedaż lub odsprzedaż produktów na które masz licencję. Możesz również rozdawać ebooki z własnymi linkami partnerskimi.

Nie ma logicznie rzecz biorąc żadnego usprawiedliwienia sytuacji kiedy nie wykorzystujesz żadnej z tych metod (lub jakiejkolwiek innej) do zarabiania pieniędzy

Jak dobrze napisać angielskie CV?

Twoje CV jest twoją wizytówką w oczach pracodawcy i od tego czy dobrze je skonstruujesz będzie w dużej mierze zależało czy zostaniesz zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną. Skup się zatem na tym, by zawrzeć kluczowe informacje w przejrzystej, prostej formie. Jednym słowem, bądź konkretny, pisz krótko i na temat.

Najczęściej kandydaci podają zbyt dużo informacji o sobie, które nie są istotne z punktu widzenia rekrutującego. Postaraj się zawrzeć jedynie te informacje, które wiążą się bezpośrednio lub pośrednio ze stanowiskiem, o które się ubiegasz.

Niektórzy uważają, że CV powinno się zmieścić na jednej stronie. Lepiej jednak napisać przejrzyście na 2 strony niż małym, nieczytelnym drukiem próbować zmieścić się na jednej. Zastosuj standardową czcionkę (11-12 Times New Roman, Arial lub Verdana), najlepiej jeden rodzaj. Używaj pogrubień w najważniejszych punktach, np. nagłówki, nazwy stanowisk etc., ale nie koloruj. Pisz językiem formalnym, bez używania niezrozumiałych skrótów. Nie kłam i nie przesadzaj, na interview w sytuacji stresowej prawda łatwo wyjdzie na jaw.. 

Podczas pisania CV pamiętaj o podstawowej zasadzie: zaadaptuj swoje CV do konkretnego stanowiska, na które aplikujesz.

Układ

Pamietaj, by pod żadnym pozorem nie umieszczać napisu Cirriculum Vitae lub skrótu CV, co jest przyjeęe w Polsce. 

Dane personalne - podaj imię i nazwisko, adres miejsca zamieszkania, aktualny adres e-mail i numer telefonu. Nie powinno się podawać daty urodzenia i statusu cywilnego. Nie jest też wskazane, by umieszczać czy wysyłać zdjęcie jeśli nie zostałeś o to poproszony. 

Profil (Profile) - tutaj zamieść kilka zdań o swoich umiejętnościach personalnych i tych wykorzystywanych w miejscu pracy. Pomyśl po prostu o idealnym profilu pracownika na to dane stanowisko i odnieś to do siebie. Napisz to, co uważasz za zgodne z prawdą. Pamietaj, by opis ten miał bezpośredni związek z wymogami stanowiska, o które się ubiegasz.

Np. przy ubieganiu się o stanowisko w branży IT William może napisać:

"William is an individual with in excess of five years experience as an IT Technician working within various high pressure environments, together with his many transferable skills and ability to work both analytically and to a high standard, William is comfortable working to deadlines and targets, an effective communicator with the ability to interact with people from all walks of life and social backgrounds, William is Microsoft certified with basic project management skills he wishes to further develop these skills within a progressive Information Technology environment, having much to offer the potential employer William would be an asset to any team and would welcome the opportunity to demonstrate his commitment to the employer."

Inny przykład - Joana ubiega się o stanowisko Administration Assistant:

"Joana is a well-organized, reliable and experienced office worker with advanced skills in IT. Is able to prioritise tasks and meet deadlines. Has quick and accurate keyboard skills and is able to maintain records and databases. Joana is able to work unsupervised and uses her initiative when required. She is confident of her abilities and would welcome an opportunity to further develop her skills."

Umiejętności i doświadczenie, dodatkowe kwalifikacje (Key Skills and Experience) - najlepiej zamieścić je w punktach, np. "Microsoft certified", "clean B Driving Licence" lub też w krótkich zdaniach jako wypunktowaną listę. Nie rozpisuj się za bardzo, gdyż swoje kluczowe umiejętności możesz umieścić i rozwinąć w covering letter. 

Historia zatrudnienia (Employment History) - kolejnośc jest od góry, tzn. najwyżej umieszczasz swoje ostatnie doświadczenie zawodowe. Możesz użyć samych lat lub lat i miesięcy dla ścisłości. Jeśli uważasz, że twoja dodatkowa praca (np. podczas studiów) będzie miała znaczenie dla przyszłego pracodawcy, również ją możesz umieścić na liście. Wystrzegaj się jednak detalicznych opisów oraz polskich nazw instytucji czy miejsc pracy.

Nie pisz wszystkiego jak leci. Twoje CV nie może być uniwersalne. Kryterium doboru twojego doświadczenia zawodowego są przede wszystkimwymogi stawiane przez pracodawcę na to konkretne stanowisko i związane z nim obowiązki. Zarówno opis swojej edukacji jaki i doświadczenia zawodowego musisz dostosować do tych wymogów.

Angielskiego pracodawcę interesuje przede wszystkim to, jaki był twójzakres obowiązków na danym stanowisku. Umieść zatem wszystkie swoje obowiązki, nawet jeśli wydają się one tobie oczywiste. Tutaj także możesz napisać o takich umiejętnościach jak np. zarządzanie ludźmi w zespole czy rola mediatora w grupie. Przykłady i dowody swoich kwalifikacji możesz zawrzeć także w covering letter.

Wykształcenie, kursy, treningi (Education and Training) - zacznij od ostatnio zdobytych kwalifikacji - ostatniej szkoły lub kursu, które ukończyłeś. Nie pisz do jakiej podstawówki w Polsce uczęszczałeś, a także nie podawaj szczegółów, które nic nie mówią (np. nazwa twojego liceum). Skup się zdecydowanie na opisie tego, co w danej szkole osiągnąłeś, jakie dała ci ona kwalifikacje, dyplomy, certyfikaty etc. 

Zainteresowania i hobby (Interests) - prawdą jest, że oryginalne hobby może przykuć uwagę, ale nie zmyślaj. Najlepiej napisać o czymś, co cię faktycznie zajmuje, co lubisz robić, a co mogłoby wzmocnić twoją szansę na dostanie pracy. Mile widziana jest jakaś forma sportu (niekoniecznie ekstremalnego;), co wskazuje, że jesteś człowiekiem dbającym o swoje zdrowie i kondycję fizyczną. 

Referencje (References) - nie umieszczaj danych osób cię polecających. Napisz po prostu: "References available on request". 

Na koniec sprawdź literówki, a najlepiej daj komuś do sprawdzenia. Jeśli wysyłasz CV pocztą lub zanosisz osobiście, wydrukuj je na papierze dobrej jakości.

Możesz pobrać przykładowe angielskie CV ze strony:http://uczsiewanglii.co.uk/2010/06/jak-dobrze-napisac-angielskie-cv/

Praca opiekunek

Szacuje się, że do pracy za granicą wyjechało ponad 3 miliony Polaków. Często wyjazd podyktowany jest złymi warunkami bytowymi, brakiem pracy, chęci polepszenia swojej sytuacji materialnej oraz chęci zdobycia doświadczenia w pracy na rynku zagranicznym.

Dla kobiet wyjazd za granicę związany jest często z podjęciem pracy jako opiekunka – a to osoby starszej, a to dzieci (czyli niania). Najczęściej wyjeżdżają kobiety po pięćdziesiątce, ponieważ to one nie umieją znaleźć zatrudnienia w kraju, nie są objęte aktywizacją zawodową.

Praca jako opiekunka wydaje się być pracą łatwą, przede wszystkim, że panuje myślenie, że jest to praca lekka, dająca dużo pieniędzy, a podstawowe warunki życiowe są zapewnione – dach nad głową i jedzenie. Często myślenie jest bardzo uproszczone, że „lubię ludzi, więc dam sobie radę”, które potem ma się nijak do rzeczywistości, ponieważ samym lubieniem pieniędzy się nie zarobi.

Jeśli przyjrzeć się ogłoszeniom pracy zagranicznej, należy zauważyć, żeoferty pracy dla opiekunek wymagają od kandydatek – bez względu, czy to opiekunka osób starszych czy opiekunka dziecięca – takich oto cech charakteru: cierpliwość i opanowanie, wyrozumiałość, tolerancja, troskliwość, wesołość i radość życia, otwartość na ludzi, komunikatywność, empatia, asertywność, zdecydowanie.

Opiekunka powinna być także sprawna fizycznie, ponieważ praca często związana jest z przenoszeniem osoby czy pomaganiem przy chodzeniu i najprostszych czynnościach. Do tego najczęściej poszukiwane są osoby bez nałogów. Lista ta w zależności od charakteru pracy może się znacznie wydłużyć.

Opiekunka przed przystąpieniem do pracy powinna najpierw poznać swoje obowiązki, to jest czy wymagane jest od niej sprzątanie, gotowanie, czy jej praca sprowadza się wyłącznie do opieki i doglądania podopiecznego.

W instrukcji dla opiekunek, często dołączanej do samej oferty pracy dla opiekunek, zaznaczone jest, że należy zapoznać się z cyklem dnia osoby pod opieką – to jest poznać godziny wstawania, podawania posiłków itd. Należy poznać ulubione potrawy, zajęcia, lęki i obawy (na przykład przed światem zewnętrznym czy psami), listę leków regularnie przyjmowanych oraz leków podawanych w nagłych przypadkach (też miejsce, gdzie znajduje się domowa apteczka). Należy dowiedzieć się, czy dziecko czy osoba starsza nie ma alergii na jakieś przyprawy i składniki potraw. A przede wszystkim należy mieć przygotowaną listę alarmowych telefonów – zarówno do bliskich, jak i służb medycznych, lekarza podstawowej opieki i podobnych.

Agencja Pracy - www.WorkExpress.pl

polski rodzic na wyspach

Rodziny z dziećmi, a tym bardziej samotni rodzice przebywający z dzieckiem w Londynie, znajdują się w znacznie trudniejszej sytuacji finansowej i zawodowej niż ich "samotni" rodacy.

Po pierwsze trudniej jest znaleźć mieszkanie - nie każdy właściciel domu czy przyszli współlokatorzy lubią dziecięce harce i swawole. Po drugie trudniej jest znaleźć pracę, trzeba bowiem pogodzić ją z zapewnieniem dziecku należytej opieki, często w zróżnicowanych godzinach. Po trzecie - dochód maleje, bo albo się go nie ma, gdy zostaje się w domu z dzieckiem, albo trzeba zarobione funty przeznaczyć na finansowanie niani czy przedszkola.

W przypadku samotnych rodziców, wykonujących "typowe" prace Polaków w Londynie, uzyskanie tygodniowych zarobków umożliwiających przeżycie graniczy z cudem, chociaż jest możliwe, zazwyczaj jednak dzięki pomocy przyjaciół lub rodziny, albo kosztem zdrowia własnego i dziecka.

Samotny rodzic zazwyczaj pracuje od rana do nocy, a dziecko zaczyna odczuwać samotność, przebywając kolejno w przedszkolu i u różnych opiekunek. Zmęczeni pracą rodzice w wolnych, bardzo rzadkich chwilach, marzą tylko o położeniu się do łóżka... Ale czy to jedyne wyjście?

Wraz z wejściem Polski do Unii Europejskiej w różnych krajach, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, wiele dyskutowano o tym, jak to system socjalny i podatkowy tego państwa zostanie wyssany przez nowo przybyłych, głównie Polaków.

Praca w Anglii gwarantuje nam bowiem szereg świadczeń.

W praktyce jednak większość z Polaków pracujących w Anglii nawet nie wie, co im przysługuje. Informacje (oczywiście po angielsku) wprawdzie nie są zawiłe i są ogólnodostępne w różnego typu instytucjach i Internecie, ale trzeba najpierw do nich dotrzeć i je zrozumieć, a następnie wykorzystać w praktyce.

Wykorzystać nie oznacza tutaj wykorzystywania kogokolwiek - w końcu wybierając Anglię na swój dom, płacąc różnego typu podatki i przywożąc tutaj swoich potomków, nabieramy praw do korzystania z różnego typu ulg i świadczeń.

Często rodacy nie są chętni do udzielania pomocy. Nawet ci, którzy przebywają na wyspach długo, zapytani, nie chcą udzielać żadnych konkretnych informacji. Czasem nawet zdarzają się sytuacje, że Social Security nie potrafi udzielić rzetelnych informacji. Zwykle instytucja ta, która powinna znać się na rzeczy, odsyła do stron internetowych, bo nie czuje się na tyle kompetentna, by udzielać informacji. W instytucjach takich jak przedszkole czy szkoła można uzyskać stos ulotek na temat różnego typu zasiłków i ulg. Często jednak informacje w nich zawarte są nieaktualne.

Polecamy skorzystać z portali internetowych dotyczących możliwych świadczeń socjalnych w Anglii. Jest wiele portali pisanych po polsku i informacje dostępne w Internecie są aktualne.